هر زمانی در دلم درگیر طوفان می‌شوم           یا حسینی می‌نویسم غرق باران می‌شوم

از مسلمانی فقط عشقش برایم مانده است           آخر از عشق علی یک روز سلمان می‌شوم

کار من را بیشتر دست کریمان بسـپرید           در گرفتاری دخیل یا حسن جان می‌شوم

من گـناهی هم اگر کردم جهـالت کرده‌ام           تا گـناهی می‌کنم فـوراً پشـیـمان می‌شوم

بار سنـگـیـنم مرا خیلی خجـالـت می‌دهد           هر زمانی که سر این سفره مهمان می‌شوم

روزه می‌گیرم ولی دائم به فکر روضه‌ام           آب می‌نـوشم دم افطار و گریان می‌شوم

روضه آب و گریه نانِ هر شب اهل دل است           دور از این روضه‌ها، بی‌آب و بی‌نان می‌شوم

جان من را هم گرفتی روضه را از من نگیر           جان تو بی‌روضه من خیلی پریشان می‌شوم

مو پریشان، بعدِ تو زینب پریشان می‌شود           همسفر با حرمله، با نیـزه داران می‌شود